- boğdurmaq
- «Boğmaq»dan icb. <Hacı Səməd xan:> Həyasızın birisi, deyəsən, bizim Təbrizdə adam boğdurmaqdan başqa bir işimiz yox imiş. M. S. O.. <Xan:> Bu Əbdilqədir . . Şəkiyə hücum edib, qardaşı oğlu Hüseyn xanı boğdurub, yerində oturdu. . Ç..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
